Hierdie beeld vang die fassinerende perspektief van 'n oordekte loopbrug by die Barbican Estate vas, waar die wisselwerking van lig en skaduwee 'n betowerende patroon langs die baksteengeplaveide paadjie skep. Die herhalende boë raam die toneel en trek die kyker se oog na die verre lig aan die einde van die tonnel, wat 'n reis deur die argitektoniese wonders van hierdie Brutalistiese ikoon simboliseer.
Die Barbican-landgoed, ontwerp deur Chamberlin, Powell en Bon, is 'n tipiese voorbeeld van Brutalistiese argitektuur in Londen. 'n Interessante anekdote is dat die Barbican se ontwerp bedoel was om 'n "stad binne 'n stad" te skep, wat inwoners van alle nodige geriewe binne die kompleks voorsien. Die konstruksie van die landgoed het in die 1960's begin en is oor 'n dekade voltooi, wat 'n na-oorlogse visie van stedelike vernuwing en modernistiese ideale weerspieël. Die gebruik van rou beton en vet geometriese vorms is kenmerkend van Brutalisme, 'n argitektoniese styl wat in die middel van die 20ste eeu ontstaan het, met die klem op funksionaliteit en strukturele eerlikheid.
