Steenfigure dans in ewige grasie op die mure van 'n Angkor-tempel, hul ingewikkelde kerfwerk en vloeiende klere 'n bewys van die kunstigheid van die Khmer-mense. Die gedempte grys van die verweerde klip kontrasteer pragtig met die heldergroen van die aangroeiende blare en skep 'n toneel van tydlose skoonheid. Die sagte lig wat deur die oerwoudkap filter, voeg 'n gevoel van rustigheid en sereniteit by en vang die essensie van Angkor se mistieke bekoring vas. Die figure se kalm houdings en serene uitdrukkings roep 'n gevoel van eerbied en ontsag op. Hierdie beeld is 'n bewys van die blywende nalatenskap van die Khmer-ryk, waar geskiedenis en natuur verweef is.
Angkor, die hart van die Khmer-ryk, is 'n uitgestrekte kompleks van tempels en monumente wat in die digte oerwoude van Kambodja geleë is. Angkor, gebou tussen die 9de en 15de eeue, was eens die middelpunt van 'n groot en magtige ryk wat 'n groot deel van Suidoos-Asië oorheers het. Die tempels van Angkor is versier met ingewikkelde kerfwerk en gedetailleerde reliëfs, wat tonele van mite en legende uitbeeld wat 'n kykie bied in die ryk kulturele erfenis van die Khmer-volk. Oor die eeue het die oerwoud die tempels stadig herwin, hul klipmure en torings omhul deur die meedoënlose groei van die natuur. Ten spyte van die tand van tyd en die verwoesting van oorlog, bly Angkor 'n bewys van die vindingrykheid en gees van die Khmer-volk.
