'n Klipfiguur staan wag in die antieke gange van Angkor, die ingewikkelde snywerk en gedetailleerde hooftooisel 'n bewys van die vakmanskap van die Khmer-mense. Die gedempte grys van die verweerde klip kontrasteer pragtig met die heldergroen van die aangroeiende blare en skep 'n toneel van tydlose skoonheid. Die sagte lig wat deur die oerwoudkap filter, voeg 'n gevoel van rustigheid en sereniteit by en vang die essensie van Angkor se mistieke bekoring vas. Die bewaarder se serene uitdrukking en beheerste houding roep 'n gevoel van eerbied en ontsag op. Hierdie beeld is 'n bewys van die blywende nalatenskap van die Khmer-ryk, waar geskiedenis en natuur verweef is.
Die tempels van Angkor, eens die hart van 'n florerende ryk, staan nou as stille getuies van die verloop van tyd. Gebou deur die Khmer-konings, was hierdie manjifieke strukture sentrums van godsdienstige en politieke mag, versier met ingewikkelde kerfwerk en toringhoë torings. Oor die eeue het die oerwoud die tempels stadig teruggeëien, hul klipmure en torings omhul deur die meedoënlose groei van die natuur. Ten spyte van die uitdagings wat deur tyd en die verwoesting van oorlog gestel is, het die tempels van Angkor standgehou, hul skoonheid en grootsheid 'n bewys van die veerkragtigheid van die menslike gees. Vandag is Angkor 'n simbool van Kambodja se ryk kulturele erfenis en 'n herinnering aan die blywende krag van die natuur.
